Enhavavertoj por la poemoj: mencio de dikeco, mencio de generiloj.
Hodiaŭ ni prezentas al vi du poemojn de nia leganto kaj amiko Paŭlo Silas, el Brazilo. La unua troviĝas en ria retpaĝo, la dua estis verkita omaĝe al nia blogo Egalecen… koran dankon pro tiu ĉi ĉarma donaco! Pliajn poemojn pri samseksemeco verkitajn de Paŭlo vi povos trovi en ria blogo.
Egalaj
Vi estas maldika; vi, dika kaj vi, preskaŭ normala.
Mi estas nedika. Aŭ: nemaldika. Jes, laŭnatura.
Ni estas egalaj laŭ nia peso opresa.
Ĉu memestimopravigo?
Ja! Morgaŭ, mi vin memorigos, ke min vi ne forgesu.
Zorgigas min, ĉu mi forgesos morgaŭ vin memorigi!
Ni estas egalaj laŭ nia penso unudirekta.
Ĉu kunestadobezono?
Ŝi estas tricent monerojn bela. Ĉu vi aĉetos?
Ĉu li? bagatelo! Sed li havas fabrikeraron.
Egalaj laŭ em’ kvalifiki homojn kvazaŭ produktojn.
Ni estas egalaj
en nia peno esti malsamaj.
Longan vivon al Egalecen
En antaŭaj tempoj (ne multe foraj de ni),
kiam oni volis kolektive kunagi,
disponeblis poŝto, gazetoj, radistaci’.
Kiu povus tiam ekkonjekti, imagi,
ke la gravajn paperrevuojn nun malnovmodaj,
flankaj, akcesoraj
igus la interreta imperio?
Tempoj alimoraj.
Tempo de transformiĝo de socio.
Mi deziras al la blogo Egalecen,
ke ĝi kresku kiel la organ’ maldece!
(kia manko de pudoro…
min komprenu, blogaŭtoroj,
en blogo, kiu seriozajn temojn traktas!),
ke se mi versas ne laŭ la gvidlini’ redakta,
estas ĉar mi dum longa periodo bonkondutis.
Kiuj el vi neniam per la x-videoj ludis?
(ne demandu tiujn aferojn!
parolu pri pli agrablaj temoj)
o kej, kantu ni la Esperon.
En la mondon venis nova sento,
tra la mondo iras GLAT-movado.
Samseksuloj logas per la tento.
Ni registru ĝin en bloga arto.
Egalecen 