Cerba fetiĉo estas la unua libro de pola aŭtorino Kinga Korska aperinta en esperanta traduko. Laŭ la kovrilpaĝo, ĝi estas “psikologia grafika romano” – alivorte, komikso kiu temas pri homaj rilatoj, komunikado kaj emocioj. La tuta rakonto efektive estas konversacio inter la ĉefrolulino kaj ria patrino, en kiu la patrino provizas konsilojn pri kiel havi bonajn amrilatojn. Tion ri faras enkondukante diversajn psiĥologiajn konceptojn, ilustritajn simple kaj foje amuze. La intenco de la libro estas konsili pere de la ĉefrolulino ankaŭ al la leganto mem – en facila maniero eduki rin tiel ke ri kapablu kompreni kaj plibonigi siajn rilatojn.
La kovrilpaĝo surhavas allogan bildon de virino malfermanta sian ĉemizon, sed anstataŭ mamoj sub la ĉemizo kaŝiĝas du cerboj. La teksto sur la dorsa kovrilo de la libro klarigas la bildon plu: “Ni ofte forgesas, ke la virinoj, krom mamojn, havas ankaŭ cerbon.” Mi tuj ekĝojis pensante: bonege, ŝajne temas pri feminisma libro kiu montros kaj sekve rompos ekzistantajn genrajn stereotipojn! Tamen, post finlego de la libro mi devis konstati ke mi eraris: enestas pli da mamoj ol cerbo, stereotipoj estas reproduktataj kaj plifortigataj, kaj la libro tutsimple ne estas verkita el feminisma vidpunkto.
Komence de ĉi tiu jaro, mi legis la originalan romanon Lilio, verkita de la aŭstralia esperantistino Edith Alleyne Sinnotte (1871-1947) kaj publikigita en 1918. Semajnojn poste, mi legis la romanon Marta. Mi neniom atendis, ke inter la du romanoj povus ekzisti ligiloj. Nur hazarde okazis, ke mi legis ilin kun relative malgranda tempospaco. Oni povus tiukuntekste ekdemandi, ĉu Lilio kapablas ŝtopi la mankon indikitan de Ariel. La respondo bedaŭrinde estas plej probable nea; kio tamen ne signifas, ke la simileco inter la du romanoj estas nepritraktinda. Ĉi tie, mi resumas la similaĵojn – plus kelkajn malsimilaĵojn – kiujn mi trovis ĉe Lilio, kompare kun la intrigo de Marta.
Egalecen 
